Het grootste deel van het heden van het verhaal speelt rond het eindexamenfeest van Tirza, de jongste dochter van de loser Jörgen Hofmeester. Hij heeft nauwelijks in de gaten wat er speelt in de wereld en in zijn gezin. Zijn echtgenote is drie jaar geleden al verhuisd naar haar minnaar op een woonboot. Zij komt een paar dagen voor het feestje weer in huis wonen en neemt zelfs haar plek in bed weer in. Dochter Ibi wordt betrapt als ze, amper 15 jaar oud, seks heeft met de huurder van de bovenetage. Ze heeft blijkbaar een relatie met de man, maar Jörgen weet weer van niks. De huurder, Andreas, krijgt klappen met een lamp. Ibi gaat vroeg het huis uit. Ze laat haar universitaire studie natuurkunde vallen en start met haar vriend een herberg in Frankrijk
Hofmeester heeft Duits gestudeerd en is gepromoveerd. Hij is redacteur bij een uitgever, maar hij is overbodig en te oud om te worden ontslagen en dus wordt hij de laan uitgestuurd met behoud van salaris. Jarenlang heeft Jörgen het geld van de verhuur opzijgezet en uiteindelijk in een hedgefund gestopt. Maar na 'nine eleven' is dat geld ook ineens verdwenen. Mohammed Atta is dus de schuldige.
Met Tirza heeft Jörgen een bijzondere relatie. Ik zou zeggen dat het een symbiotische relatie is. Tirza is zijn prinsesje, zijn zonnekoningin. Jörgen legt veel druk op het kind om haar te laten presteren: celloles, studeren en zwemmen. Hij leest haar voor uit werk van Tolstoi. Ze staat het toe maar wordt er niet gelukkig van en krijgt een eetstoornis. Ook de genezing daarvan rekent Jörgen tot zijn taken. Maanden is ze opgenomen in een Duitse kliniek en Jörgen verblijft al die tijd in de omgeving van de kliniek. Tirza blijft met haar vader in het huis wonen na het vertrek van de echtgenote. Daarbij moedert ze wat over hem.
Na haar feest wil Tirza op reis door Afrika met haar vriendje, die helaas veel weg heeft van Mohammed Atta. De echtgenote noemt Tirza een 'wipkip'. Dat moet je niet zeggen over de zonnekoningin. Er zijn inderdaad vaak vriendjes die blijven slapen, maar dat zijn geen vriendjes maar 'one night stands'. Als Tirza op de eettafel seks heeft met haar Atta-look-a-like en ook zij betrapt wordt door haar vader, slaan bij papa de stoppen door.
Tirza en vriendje worden in Frankfurt door Jörgen op het vliegtuig gezet, maar als Tirza niets van zich laat horen, moet Jörgen naar Windhoek om haar te gaan zoeken. Zelfs de echtgenote vindt dat. Daar treft Hofmeester een negenjarig meisje dat zich aanbiedt voor seks. Hij neemt haar overal mee naartoe en zorgt voor haar als een dochter. Hij bekent haar wat hij heeft gedaan en hij wil verdwijnen, opgaan in de woestijn, maar zelfs dat lukt hem niet. Hij hoort dat Tirza terecht is en dat hij naar Amsterdam moet komen en dat doet hij. Politie en pers staan voor zijn huis te wachten.
Dit boek hoort wel in mijn Top 10 van best geschreven romans. Er wordt van het feestje teruggegaan naar een week daarvoor en naar jaren daarvoor, naar de jeugd van Hofmeester. Met die sprongen kom je telkens meer te weten over Hofmeester en zijn gezinsleden. Het einde is ingenieus en een beetje onverwacht. Ik las dit boek na De overgave van MacInnes en ik dacht: hèhè, eindelijk iemand die kan schrijven.