Deze route valt in de categorie "don't try this at home". Ten eerste is het boek op een paar punten niet gemakkelijk te volgen. Ik moest met een navigatieprogramma de weg zelf maar bedenken. Achteraf bleek dat ik ergens niet heel goed gelezen had. En ten tweede kon ik een paar keer de route niet volgens het boek afleggen, omdat de weg daar was afgesloten door de hoge waterstand in de oevers van de Dinkel. Maar het heeft me een avontuur opgeleverd.

Hier en daar trad ik op als die aardige Nederlandse gids. Het wemelt langs de grens van de Duitsers, want die doen hetzelfde als ik, fietsen ower de poal. Je herkent ze aan de fietshelm en de lage zit met kromme rug. "Ist Knotenpunkt 4 hierher" vroeg er een terwijl hij mij met 30 km/uur tegemoetkwam. "Ja das weiss ich auch nicht", schreeuwde ik hem nog na. Een paar honderd meter verder passeerde ik knooppunt 4. Onze bezoekers verdienen ook een avontuur.

De westerlingen herken je wel aan hun merkwaardige accent. Ik hielp een paar Rotterdammerachtigen om een stuk ondergelopen land heen. Uiteindelijk moesten ze naar het Lutterzand. "Over het Wewwelstadpad is het mooi fietsen en dan ben je nog voor vier uur aan de witte wijn". Dat sprak hen wel aan.

In de Lutte was een man 50 euro verloren. Ik hielp hem zoeken en vond zijn tientje terug. We werden het erover eens dat ik wel heel erg eerlijk ben, want ik had het ook in mijn zak kunnen steken. Hij had ook gezien dat ik het opraapte, hoor. Nee, ik ben gewoon eerlijk.

Hoe dan ook hield de conversatie met mijn medereizigers me wel een beetje op, maar ik had daardoor ook minder zadelpijn. Ik kan ook altijd harder fietsen als de mensen me aardig vinden.

Ik zal de route uitleggen. Vanuit Enschede langs het Hoge Boekel, Glanerbruggeweg, Lonnekermarkeweg, Lindermateweg, Haagsebosweg. Daar moet je na huisnummer 30 linksaf en na 100 m het bos in. Ik had dat huisnummer niet goed gelezen en kwam daardoor aan het zoeken. Het stuk door het Haagsebos heb ik half gemist. De bedoeling is dat je door het Haagsebos fietst. Uiteindelijk moet je bijna aan het eind van de Haagsebosweg rechtsaf, richting de Judithhoeve. Als je bij de Judithoeve links afslaat, kom je bij de grote weg. Het boekje laat je rechtdoor gaan en dan fiets je over een bospad. Als je dat uitrijdt en links afslaat, kom je ook bij de Lossersestraat.

Daarvandaan ga je de Koopsweg in. Dat gebied ken ik nog van mijn werk. Vanaf de Koopsweg ga je het Rotboerpad op. Dat is eventjes meer een mountainbikeroute. Aan het eind de Hamshorstweg. Die volg je over de betonplaten en aan het eind kom je bij Erve de Litshof. Vroeger kwam ik vaak bij de vroegere bewoners. Mijn auto reed na zo'n bezoek al vanzelf naar de wasstraat.

Volg de weg naar de Postweg en ga rechtsaf de straat op tot aan de Grote Lutterveldweg links. Ga op de Grote Lutterveldweg linksaf de Farwickweg op (in het boek staat Flarwickweg). Rijdt die af tot over de A1 en het spoor en dan meteen rechts Fleerderhoekpad pakken. Tot aan de paddestoel met nummer 24492. Daar ga je rechtsaf naar De Lutte. Hier had ik van het gevonden tientje een cappuccino moeten kopen.

Vanaf De Lutte krijg je flink wat stukjes voor de dapperen. Gelukkig hoor ik daarbij. Met de rug naar de kerk linksaf richting de Bentheimerstraat, die je oversteekt. Linksaf op het fietspad en na 10 m rechtsaf het Peulkespad op. De eerste afslag is het Loabultpad. Die neem je, maar het is een pad door het bos, dus eigenlijk ook weer meer voor de mountainbike. Wel een leuk stuk route want je komt langs de Loabult, de vroegere executieplaats. Aan het einde van dit bospad ga je rechtsaf tot je vlak voor een boerderij links een pad ziet van stoeptegels. Rijd daar maar op, maar ook hier is het weer balanceren in een lage versnelling. Aan het einde van de tegeltjes sla je linksaf en 50 m verderop naar rechts op de asfaltweg

Aan de linkerkant zie je huisnr. 25 en 50 m daarna aan de rechterkant een pad. Houd op dat pad rechts aan op de Y-splitsing en dan begin je aan een heel smal paadje langs een weiland. Gewoon in de lage versnelling trappen tot je aan het einde bent. Daar ga je linksaf. Tot mijn verbazing kwam ik uit op de Beuningerstraat. Daar rechtsaf en meteen linksaf de Lutterzandweg in.

Het Lutterzand is bekend bij iedereen in Twente. Het is een mooi natuurgebied, het heeft horecagelegenheden en de Dinkel stroomt erdoorheen. Hier en daar gaat de oever recht omhoog. Het gebied begint bij de Kribbenbrug over de Dinkel. Daar heb ik ook even pauze genomen. Ik had nog niet gezien dat er een monument is voor mannen die tijdens de Tweede Wereldoorlog daar ergens zijn neergestort met hun bommenwerper.

Ik fietste de Lutterzandweg verder af tot een eind voorbij Florilympha. Daar staat verscholen in de bossen een picknicktafel en daar ga je schuin rechtsaf de bossen in. Het was een beetje moeilijk in het zand. Vervolg de weg tot aan een groen metalen hek aan de linker kant. Daar moet je rechtsaf langs de heide. Ook weer meer een wandelpad dan een fietspad. Fiets door tot je bij lage houten hekjes komt. Sla daar linksaf. Houd rechts aan toto je bij een viersprong komt. Zoek daar aan de overkant naar het naambord van de dwarsweg: Zandhuizerweg. Rijd die in naar rechts en volg deze mooie weg tot waar hij overgaat in een asfaltweg, die je linksaf neemt. De weg eindigt bij het spoor. 

Steek het spoor over en ga meteen daarna naar rechts: Wewwelstad en vervolgens Wewwelstadpad. Daar heb ik een groep ooievaars gezien, wel een stuk of tien, in de overstroomde Dinkeloever. Halverwege het pad vind de het kunstwerk 'Transport', Dinkelsteen XV.

Aan het einde van het Wewwelstadpad kom je weer bij een spoorwegovergang. Die laat je rechts liggen. Je gaat de asfaltweg op. Dat is de Lossersestraat, die verderop Denekamperdijk wordt. De bedoeling is nu dat je doorfietst tot aan de Snoeijinksbeek en daar linksaf gaat naar Duitsland over het Graafschapspad. Heel mooi, bruggetje over de Dinkel en daarna kwam ik terecht in water van meer dan een halve meter. Terug en iets anders bedenken.

Ik besloot door te rijden naar Losser, naar de Ravenhorsterweg. Waar die overgaat in de Drielandweg moet je linksaf. Daar heet het nog steeds Ravenhorsterweg. Aan het eind ga je rechtsaf, Grensweg. Je bent om de De Oelemars aan het rijden. Na 100 meter vind je aan de rechterkant een vogelkijkhut. 

Ik vervolgde de Grensweg en ging rechtsaf de Beerninksweg in. Aan het einde daarvan kun je een fietspad volgen dat parallel loopt aan de Hoofdstraat tussen Losser en Overdinkel. Dat fietspad heb ik een paarhonderd meter gevolgd tot aan de Strootsweg, waar ik de Duitser tegenkwam die zocht naar knooppunt 4 dat achter hem lag, nl. op de kruising met Goormatenweg. Die reed ik rechtsaf in. Ik reed door tot aan de Dinkel. 100 m voorbij de brug begint links het Lagapad. Dat is mooi fietsen langs de Dinkel. Ik volgde het Lagapad tot aan de Losserstrasse in Gronau. Die komt uit op de grote straat die ook Losserstrasse heet. Net over de grens sloeg ik linksaf de Glanergrensweg in. Aan het einde daarvan linksaf de Glanerbrugstraat, die overgaat in de Euregioweg. En op de Euregioweg zag ik ineens de Lonnekerweg! Die heb ik genomen en die bracht mij linea recta naar Lonneker.

Ik vertrok om 10.30 uur bij de fietsenmaker en om 15.45 uur was ik weer thuis.