E. Busken is na een val op zijn achterhoofd in een inrichting opgenomen. Hij associeert volop en we lezen wat er in hem omgaat. Het gaat over de staf, over de medebewoners, over de bejegening, de luiers, de verzorging, de verboden enz. Hij houdt zich doof en stom, vaak ziet alles er blauw uit. Vrolijk is het niet. Voor hem hoeft het niet langer. In zijn gedrag en in zijn gedachten blijkt hij een mopperkont en dat kun je je ook helemaal voorstellen. Prachtige taal van Jeroen Brouwers en met heel veel humor. Zeker gaan lezen.