Dit boek bestaat uit min of meer samenhangende stukjes over het Habsburgse Rijk dat telkens vergeleken wordt met de Europese Unie. Beide entiteiten zijn een samenraapsel van landen, talen, volkeren, identiteiten. Het is in beide werelden een kwestie van voortmodderen, een aandoenlijk gebeuren. Het interessante vind ik dat de schrijfster, terwijl ze in Wenen woont, een heleboel mensen ontmoet, die allemaal iets kunnen vertellen over het Habsburgse Rijk en dan ook nog iets zinnigs kunnen zeggen over de EU. Zo komt ze de kinderen van Otto tegen die weer kind was van de laatste keizer, Karel I. Otto was europarlementariër en eigenlijk ook de troonsopvolger. De zonen waren ook politiek actief.

Je moet het natuurlijk allemaal interessant vinden. Ik vind het begin van de vorige eeuw altijd interessant. De vergelijking met de EU is misschien wel vaker gemaakt, dat weet ik niet. In elk geval heeft de schrijfster een heel originele en interessante invalshoek gekozen voor haar boek.