Eén van de merkwaardigste boeken die ik heb gelezen. Om en om lees je het verslag van een baggeraar en van een psychiater die deze baggeraar observeert in een gesloten inrichting. De baggeraar vertelt in schuttingtaal en verdraaide spreekwoorden en gezegden het een en ander van zijn belevenissen aan boord van het baggerschip en tijdens zijn verlof, het 'sjorlief'. Het baggerboek dat hij zo bij elkaar schrijft is bedoeld voor de observatie door de psychiater.

Toen ik nog op de middelbare school zat, kon ik maar niet door De Avonden komen. In die tijd heette de schrijver trouwens nog van Gerard van het Reve. Later is hij zich Gerard Reve gaan noemen, het boek bracht hij uit onder de naam Simon van het Reve. Nu, 50 jaar na mijn eerste poging, heb ik het in een week uitgelezen. Prachtig. De hoofdpersoon, Frits van Egters komt maar niet door de feestdagen in december heen. De tijd kruipt, de verveling, het benauwende gezin, het herhalen van dezelfde plagerijen : ik denk dat ik het daarom destijds taaie kost vond.

Een veearts schrijft aan zijn gunsteling, een veertienjarig meisje, over zijn verliefdheid op haar, de relatie die hij met haar aangaat en de grensoverschrijdende handelingen die hij met haar verricht. Ik wilde wel graag weten hoe het precies in elkaar zit en hoe het zover heeft kunnen komen en daarom las ik door. Het wordt zeer uitvoerig uit de doeken gedaan. Wat hier gebeurt zou ook mooi kunnen zijn maar eerlijk gezegd kan het niet. Misschien wel in een roman?

Kijk ook maar eens in de link hier onderaan de pagina over het taalgebruik: smullen. Een boek dat blijft boeien. Je wilt weten hoe het de hoofdpersoon zal vergaan. Meteen ook een stukje Italiaanse geschiedenis en geschiedenis van de fotografie in de tijd van de eenwording van Italië. Alleen de omslagfoto al, zo treffend gekozen bij dit boek.

In 2015 in Nederlandse vertaling verschenen. In 2014 in het Frans uitgebracht onder de titel Son carnet rouge, naar het eerste verhaal van de elf in dit boekje: Zijn rode dagboek. Het zijn  allemaal verhalen die iets te maken hebben met overspel. Heel luchtig. De meeste zijn grappig en met een verassende wending. Voor de pauzes op het werk bijvoorbeeld, om te voorkomen dat je in een #metoo-situatie komt.

Hoe het toch komt, weet ik niet, maar ik kom de laatste tijd steeds terecht in boeken die over het begin van de Eerste Wereldoorlog gaan. Deze roman werd uitgebracht in 1932. Ik las het in een door Elly Schippers herziene vertaling. Het gaat over een adellijke familie Von Trotta. Luitenant Joseph Trotta trok keizer Frans Jozef I tijdens de slag bij Solferino naar beneden en ving een kogel op die anders de keizer geraakt zou hebben. Joseph Trotta werd zodoende de Held van Solferino. Hij werd bevorderd tot kapitein.