Dit is de debuutroman van Harry Mulisch. Archibald Strohalm is een gewone man die mede uit ergernis over de zedenpredikende poppenkastspeler Ouwe Opa doordraait. Hij zal de wereld eens wat laten zien. Er gaat veel tijd overheen voordat hij zijn belofte waar maakt. Hij ondergaat een profeetachtige verandering waarbij visioenen of hallucinaties een rol spelen. Hij gaat niet meer om met de burgerlijke types van zijn werk en in de buurt maar meer met losers en de kunstenaar Boris Bronislaw. Hij wordt door een enkeling bewonderd maar door de meesten verguisd. Dat heb je natuurlijk als je wat naar de rand van de samenleving drijft. Het verhaal heeft een apocalyptisch einde.