Mijn leraar Nederlands was fan van Vestdijk en van Vasalis, beiden arts trouwens. We zijn nu meer dan 50 jaar verder en meer dan 80 jaar na verschijnen van Parken en woestijnen. Over Vestdijk zou ik het nog met hem eens zijn, maar over Vasalis iets minder. De gedichten in deze bundel zien er soms ouderwets uit. Woorden zijn bijvoorbeeld geregeld ingekort om de zin lopend te krijgen: flakkrend vuur. Ik begrijp het wel maar ik krijg er gewoon wat jeuk van. Het is me ook soms een beetje te plechtig.
Lees deze bundel ondanks mijn lichte allergie en kijk ook in de linkjes hieronder, want dat helpt bij het begrijpen van wat ze heeft geschreven. De idioot in het bad is, lijkt mij, haar bekendste gedicht en het is werkelijk prachtig hoe zij de zwakzinnige beschrijft. Het fijne van zo'n bundel met 21 gedichten is, dat je het in iedere volgorde kunt doorlezen en elke keer weer iets anders ziet. En dat is bij Vasalis nog steeds de moeite waard, meneer Dijkstra.